Cape Coast & Kakum

26 december 2013 - Accra, Ghana

VAKANTIE!!!! Met de sharedtaxi van Okwampa naar Bawjiase, de trotro naar Kasoa en daar zoeken we naar vervoer om Cape Coast te komen. ,,White ladies, where are you going?’’ ,,To Cape Coast’’ ,,You have to take the bus and buy a ticket.’’ Hmm… klopt dat wel, vragen wij ons af? Ze zeggen zoveel hier om maar geld te verdienen. We lopen verder, als naïeve Hollanders. De vraag wordt nog een keer op ons afgevuurd.
We moeten dus gewoon die bus nemen die die eerste man ook al aanwees. Oke oke, sorry volgende keer zal ik je gelijk geloven. We kopen een buskaartje en vertrekken rechtstreeks naar Cape Coast.

Als eerste bezoeken we Cape Coast Castle, voormalig slavenfort van de Britten. Wat is dit indrukwekkend om te zien. De slaven werden echt als ratten behandeld en in veel te kleine kerkers gestopt met heel veel mensen bij elkaar. We sluiten ons aan bij een gids en deze verteld het verhaal van vroeger met de ruilhandel en de vieze omstandigheden waar de slaven leven. In de kerkers ‘leven’ de slaven, zij eten, drinken, slapen en doen hun behoefte. Op de muren zijn markeringen aangebracht tot en met waar de uitwerpselen zich bevonden. Dit is echt afschuwelijk om te zien, ze leefden in een halve meter viezigheid. Het was heel donker en er waren maar drie kleine raampjes voor ‘frisse’ lucht. Heel veel slaven gingen hier dan ook dood. Zij verbleven hier minstens twee weken tot maximaal drie maanden. De vrouwen met kinderen waren gescheiden van de mannen kerkers. Wanneer je probeerde te ontsnappen of iets anders wat niet mocht werd je in een aparte cel gestopt. Voor de mannen betekende dit maximaal twee dagen in een cel zonder water of voedsel. Hier gingen zij dus dood. De lichamen werden in de oceaan gegooid. Als de schepen gearriveerd waren, werden de slaven via een tunnel naar de beruchte deur geleid. The door of no return. Walgelijk. De schepen werden uiteraard vol gestampt en ook met deze tocht stierven veel mensen. Boven op het fort staan kanonnen, gaaf om te zien. Het uitzicht is heel mooi, maar met een dubbel gevoel.

Het wordt tijd om een slaapplek te zoeken, we vinden een Gasthouse, niet te duur en prima locatie. Klamboe ophangen, douchen (drie druppels kwamen uit de kraan) en uitgebreid eten bij een hele mooie beach resort Oasis. Ik heb ook weer eens knap internet, dus kan het thuisfront plat whatsappen.

Dagje strand, super goede golven (helaas geen surfboards in de buurt) maar wel lekker gezwommen en kijken hoe een groep vissers een mega groot visnet uit het water trekken. Ze zijn wel een uur aan een touw aan het trekken, tot dat er uiteindelijk kleine rotvissies tevoorschijn komen. Al die moeite voor een paar guppen.. In de avond hebben we de rotsen om het fort beklommen, om van het uitzicht te genieten. Best een beetje eng, maar gaaf om het avontuur op te zoeken en de golven tegen de rotsen op zien te spatten.

Volgende dag gaan we naar Elmina Castle, een dorpje verder op met ook een slavenfort. Dit keer niet in het fort geweest, maar er alleen omheen gelopen. Dit dorpje is echt niet grappig. Het stinkt er vreselijk naar de poep en de mensen en kinderen blijven maar om geld zeuren en aan je trekken. Weg hier en hup weer naar Cape Coast om op het strand te chillen.

Vanaf Cape Coast vertrekken we de volgende dag naar Kakum National Park. Dit is een tropisch regenwoud waar wij een uitdagende Canopy Walk hebben gedaan. Een wandeling op 40 meter hoogte op touwbruggen en is 350 meter lang. Ik had verwacht dat ik het onwijs eng zou vinden, maar dat was niet zo omdat de omgeving te mooi is om naar te kijken. Helaas geen beesten gezien, alleen vogels gehoord en continu gekeken naar de joekels van bomen.

Om beesten te zien zijn we naar Hans Cottage gegaan. Via een loopbrug over water, waar allemaal krokodillen in zwemmen, bereikten we een restaurantje om te lunchen. Jakkes, allemaal krokodillen, maar volgens de mensen hier zijn ze heel vriendelijk. Ik besluit om er eentje te aaien. Doodeng!!

In de avond hebben we een heel bijzondere slaapplek. Namelijk op 20 meter hoogte in een boomhut! Dat was altijd al een droom als kind, haha! Heel gaaf om mee te maken. Door onze gids worden we om 5 (!) uur gewekt, om de morning walk te gaan doen. We lopen een eindje en zien op een gegeven moment heel hoog in de boom kleine aapjes!! Eindelijk onze familie in het wild gezien opa.

Er komen nog meer aapjes aan, namelijk in een Monkey resort van Nederlanse mensen. Paar kilometer van Kakum staat er een bord: Pannekoeken, bitterballen? Super gezellige mensen, we krijgen een rondleiding door hun beestenboel. Mona apen, blauwbal apen en nog wat andere soorten. Krokodillen, schildpadden, dodelijkste slang van Afrika waarvan ik de naam kwijt ben, python en ze hadden nog meer soorten slangen maar die zijn helaas opgegeten door Killer Ants. Zo noemen ze de kolonie grote mieren die mensen en dieren aanvallen. Ik ben er zelf ook door gebeten in Kakum, deed best even zeer, maar er waren er maar vier dus ze konden mijn voet niet opeten.

De terugreis naar Okwampa was werkelijk waar een grote ramp! Ik ben ondertussen best wat gewend qua vol stampen en op elkaar zitten, maar dit was het toppunt! Annelies en ik zaten achterin de trotro met nog twee andere mensen. Onze grote tassen hadden we al op schoot, want onder de stoelen moest flink wat bagage gestald worden. Koelbox en flink wat meters tuinslang in mijn nek, koffer in mijn rug, tros bananen en een stapels planken tegen mijn kuiten. Voor mij een rij met andere mensen, kortom ik zal HELEMAAL klem!! Een draak van een kind die de hele weg (3 uur lang) liep te klieren, schreeuwen en janken. Toen kwam het moment dat er iemand uit moest, natuurlijk helemaal achterin naast Annelies. Zij probeerde het niet eens om via de ‘normale’ weg naar de uitgang te gaan, maar ging via het raam!! Hahaha. Hilarisch!! Toen in Kasoa aangekomen, stond er een lange rij voor een trotro naar Bawjiase, wat een gekte op kerstavond. Die twee blanken daar mogen wel eerst werd er gezegd. Oh oh, nou dan gaan we maar. Bedankt :) Eenmaal thuis gekomen stond er een heel leuk kerstkado op mij te wachten, een puppy!!! Aah toe pap, mag ik hem asjeblieft mee naar huis?? Hij is zo lief! Ik heb hem Kinky genoemd, ter ere aan ons vorige hondje aan de Valkenhof.

Eerste kerstdag.. Ik maak zelf mijn gebakken eitje met uit en tomaat, ontbijt in mijn eentje, was mijn kleren en ga boodschappen doen om met Annelies te koken in de avond. Het menu is, paddestoelen/tomaten soep, pasta en een appeltje toe. Ik heb voor iedereen een kadootje gekocht en ze vinden het helemaal geweldig wat zij krijgen. 

Tweede kerstdag.. Op naar Accra om de boodschappen in te slaan voor onze feestmaal. We verblijven in het appartement van Nass, want vanavond gaan we Joey ophalen!!!! 

Foto’s

8 Reacties

  1. Theo en Leni:
    26 december 2013
    Dag Rozan, Wij zijn natuurlijk weer te laat. Maar nog een hele fijne tweede kerstdag en we lezen je reisverslagen nog steeds met veel bewondering en hopen dat je dit nog heel lang mooi blijf vinden. (van de week zagen we Joey nog rijden in de auto door Schagen. Hij zwaaide nog) Groet van Theo en Leni, ook aan Annelies en Joey
  2. Afra:
    26 december 2013
    Hey mop, wat weer een prachtig verhaal om zo op een wel heel rustige 2e kerstdag te lezen. Wat een ervaring is dit voor je. Nog even dan is Joey er, je blonde god, dan zullen ze niet meer aan je trekken. Geniet van jullie rondreis de komende 2 weken. Groetjes en dikke kus.
  3. Shanna:
    27 december 2013
    Hee schatje!!
    Wat een leuke belevenissen allemaal!
    Joey is nu denk ik ook veilig gearriveerd dus nu lekker met z'n alle op pad!!
    Ook super lief dat je iedereen in het gastgezin had verwend met een kerst kadootje!
    Geniet lekker en doe voorzichtig!
    Dikke kus
  4. Sjaak en Rende:
    27 december 2013
    Hoi Rozan,
    Wat een belevenissen weer allemaal.
    We reizen lekker met jullie mee vanuit onze comfort zone :)
    Want dat wordt maar weer eens al te duidelijk.
    Veel plezier nog en dubbel met Joey natuurlijk!
    Take care!!

    gr. Renée
  5. Nancy:
    27 december 2013
    hey rozan,
    wat een andere wereld, ongelofelijk! daar sta je hier in t westen niet bij stil.
    ik lees je verslagen graag, echt leuk!
    x
  6. Emja:
    28 december 2013
    Hoi Rozan. Weer indrukwekkende verhalen. Wat een totaal andere wereld! Geniet verder met z`n allen. En natuurlijk de beste wensen voor 2014. Groetjes.
  7. Rene:
    28 december 2013
    Superleuk verhaalweer Rozan. Leuk om je ervaringen te lezen. Nou inmiddels is die houtenbos dude wel bij je denk?
  8. Marinette vandevyvere:
    23 maart 2014
    Hello Rozan
    Kan je mij vertellen waar je in die boomhut geslapen hebt of via welke organisatie je gereserveerd hebt. Is het in het Kakum NP?
    Ook leuk om te weten is hoeveel je betaald hebt per persoon.
    Alvast bedankt