Accra en stage

Waar je het meest bang voor bent als je in een ver land bent, is ziek worden. Annelies werd vrijdag ochtend ziek, koorts, hoofdpijn, duizeligheid, dus we dachten gelijk aan malaria. Ik had een test afgenomen en deze bleek negatief, gelukkig. Paracetamol erin, even slapen, cup a soupje en na een tijdje zakte de koorts. Het was wel even schrikken. In de middag naar Accra gegaan om naar Annelies haar neef Nass te gaan. We gingen eten bij een restaurant waar live muziek was, erg gezellig! We hadden pizza, patat en griekse salade. In de avond was het plan om uit te gaan, maar we kwamen er niet in, omdat we slippers aan hadden. Echt belachelijk.. Toen maar ergens anders een borrel gedaan en heerlijk geslapen in een bed met kussens en de volgende dag gedoucht (voor het eerst in 3 weken). Begrijp mij niet verkeerd, ik was mij elke dag, maar een gewone douche was wel even fijn. Ik moet zeggen dat ik het totaal niet mis, een douche, internet, bed, tv en een bank. Wel was het weer heel fijn om Skype en Whatsapp te hebben en iedereen weer even te spreken.
Zaterdag gingen we maar op zoek naar sandalen voor Annelies (anders is ze 3 meter) en voor mij hakken om uit te kunnen in de club. Strand dagje en ‘s avonds weer lekker gegeten. Door de weeks vallen we 2 kilo af en in het weekend komen we weer een kilo aan, haha!! Het was echt een hele leuke avond uit, de vrouwen zijn hier wel bizar sexy gekleed. Ik noem het een lang hempje wat ze aan hebben, maar zij gebruiken het als jurkje.
Zondag ook naar het strand geweest, wat hebben we het zwaar… Maandag weer aan de bak in de kliniek en hadden geen patiënten, dus gingen aan de schoolverslagen. Woensdag heb ik onwijs lekker gewerkt in het ziekenhuis. Ik ging de wondzorg samen met Annelies doen en af en toe hulp van de wondverpleegkundige. De consulten van de huisartsenpost heb ik ook zelfstandig gedaan en alleen wanneer er iemand geen Engels sprak, hulp erbij geroepen. Ik leer van een verpleegkundige een beetje gebarentaal, dus dat is best handig als iemand geen Engels kan. Dan moet diegene natuurlijk wel de gebaren kunnen begrijpen, maar meestal kom ik een heel eind.
Daarna hebben we een motor opgehaald, deze mogen we lenen van de gids Agyman. Annelies rijdt, ik niet hoor. Wat was dat lachen, hobbels, kuilen, plassen en allemaal mensen die zwaaien en roepen. Ze zien natuurlijk nooit een vrouw rijden, laat staan een blanke!! Geweldig zeg!! Onderweg ging het keihard onweren en regenen. Dus maar even gestopt om te schuilen, we waren doorweekt. Ik ben onwijs blij met een motor, dan hoeven we tenminste niet meer te wachten op de taxi’s en kunnen we is een keer op tijd komen. Waar ik mij in het begin heel erg aan irriteerde, mensen die te laat komen op afspraken, neem ik zelf heel snel over. Je kan er gewoon simpelweg niets aan doen dat de taxi’s graag 10 mensen in hun auto willen proppen om zo veel mogelijk geld te verdienen.
Het kost trouwens echt geen drol de taxi’s enzo. Ik betaal 1 Cedi voor 5 km ongeveer en dat is omgerekend 30 eurocent (dan moet de taxi wel vol zitten). Brood kost 2 Cedi, Benzine ook 2 Cedi per Liter, een grote fles water ook. Dus het is best te doen allemaal. We moeten alleen niet te vaak naar de supermarkt in Accra, want dan tikt het aardig aan.
Doordat het eindelijk weer geregend heeft, hoefde ik niet naar de put om water te halen. Het had een week niet geregend, dus nu zijn de tonnen weer allemaal bijgevuld. Het is heel zwaar om te doen, eerst een kwartier pompen en dan heb je een grote bak vol met water. Dan met een emmer water op mijn hoofd (moest even oefenen maar dan lukt het) en lopen maar naar huis. Lydia mijn zus heeft een hele zware bak water op haar hoofd, dan stelt die emmer van mij echt niks voor. We moeten hem samen tillen om op haar hoofd te kunnen zetten, echt respect dat zij daar mee kan lopen! De eerste keer viel er bij mij allemaal water uit, haha!! Maar nu lukt het wel, gewoon rustig lopen en de hele tijd rechtop blijven.
Sommige noemen mij trouwens Abena, dat betekend dat ik op een donderdag geboren ben. Naast het standaard Obruni geroep van iedereen, noem ik de rest allemaal Obibini (zwart persoon).