Rondreizen door Ghana

Jeeeeej!! Daar is ie dan, m'n moppie uit Nederland. Gezellig twee weken er op uit, rondreizen door Ghana. Eerst het traditionele Ghanese leven ervaren door bij het gastgezin te vertoeven. Een rondleiding door de stageplaatsen en de Ghanese ‘douche’ ervaren. Dit is helemaal niet zo verkeerd volgens Joey, mooi uitzicht over de jungle, lekker soppen en je bakje water over je heen gooien. Lydia is heeeel enthousiast wanneer Joey er eindelijk is, haha geweldig! Er staat gelijk rijst klaar, lekker dat wel, maar jammer dat Joey niet even de fufu of banku kon proberen. Als dat voorgeschoteld wordt dan zit je per ongeluk heel snel vol.

We vertrekken richting het westen om Ghana te verkennen, met z’n drieën. De reis begint gelijk top, er staat een taxi klaar en in het volgende dorp hebben we ook snel een taxi te pakken. Op een gegeven moment horen we keiharde bonken onder de auto vandaan komen, de schokdemper is los. Dat moet gemaakt worden, want de weg waar we op rijden is één en al gatenkaas. Het is onze geluksdag, er komt een trotro aanrijden die rechtstreeks naar onze bestemming gaat. Aangekomen in Takoradi, zoeken we het strand op en nemen rustig de tijd om uit te zoeken waar we gaan slapen die nacht. Op een gegeven moment raken we aan de praat met een politieman. Aardige knaap, hij helpt ons wel even waar we een mooi hotelletje kunnen vinden. De volgende dag willen we naar een regenwoud en wat blijkt, meneer de politieman heeft niks beters te doen dus hij brengt ons wel met zijn auto. Gezellig hobbelig ritje, mede dankzij hij niet bepaald knap kan rijden en we komen ook nog eens vast te zitten in de modderige berm. Het was even spannend, maar dankzij Joey kwamen we er weer uit. Het was een mooi regenwoud, leuke wandeling gemaakt en veel grote bomen gezien.

Volgende dag vertrekken we om 4 uur (!) ’s ochtends met een bus naar Kumasi, midden Ghana. In de bus is het koud door de airco, maar mag niet klagen want ik zit prima. In Kumasi is niet zoveel te beleven dus nemen we een andere bus naar Tamale. We moeten wel even twee uurtjes wachten, want de bus is er nog niet…zucht. We zitten met z’n drieën naast elkaar, Joey is te breed dus moet zijn schouders inhouden, Annelies tegen het raam geplakt, ik er tussen in gepropt en de reis duurt gelukkig maar 7 uurtjes. Tijdens de rit kopen we ons eten en drinken uit het busraampje. De mensen staan met van alles langs de weg en rennen met zijn alle op een bus af als deze langzaam gaat rijden. Je geeft je geld, snel wisselen of het liefst gepast geven en hoppa daar heb je je maaltijd. Leuk vind ik dat, hoe dat gaat, moeten we in Nederland ook maar gaan inlassen. Raampje open van de trein en bij elk perron een groepje mensen met eten en drinken op hun hoofd.

Oud en nieuw wordt in Tamale niet zo uitbundig gevierd zoals in Nederland. Het is er rustig op straat, maar er zijn wel een paar mooie vuurpijlen te bekennen. Zo mooi als die van Roy zijn ze natuurlijk niet, maar dat had ik ook niet verwacht. We hebben gezelschap van een Duitse jongen, hij reist alleen door Ghana en kon wel wat gezelschap gebruiken op oudjaarsavond. We eten pizza en gaan vroeg naar bed, het was een lange reisdag. 

Op naar Mole National park! Hier kijk ik al heel lang naar uit. Met een busje (ja weer lang wachten tot deze gaat rijden) komen we steeds dichter bij de plek van bestemming. Het laatste stuk kiezen we voor een gemuteerde motor met aanhanger. Super ervaring, lekker uitwaaien. Onderweg worden we begroet door Baboons, nieuwschierige aapies die niet vies zijn van wat koekjes. We plonzen bij aankomst gelijk in het zwembad, kaarten de hele avond en plannen een safari voor de volgende ochtend. Lopend zie je de meeste dieren, dus we gaan te voet voor twee uurtjes. Waaauw!! Dit is echt het Afrika gevoel als je olifanten ziet!! Wat een mooie dieren zijn dat, op vijf meter afstand een grote groep kunnen zien is echt een cadeau! Verder zien we herten, vogels en een eekhoorn. De apen waren verstopt en de hyena’s laten zich liever in de nacht zien. We ontmoeten wat Nederlanders en blijven nog een dagje extra in Mole om te genieten van het uitzicht en het zwembad. Het motel kijkt uit op de drinkplaats van de olifanten, dus af en toe zien we de olifanten voorbij komen en badderen. Samen met de Nederlanders gaan we terug naar Tamale, ideaal want hun hebben een eigen auto waar we nog wel bij pasten. Joey offert zichzelf op om achterin te zitten, met als resultaat oranje haar! Het Harmattan weer, wind, veel stof en warme lucht is in het noorden veel meer te merken. 

Met de tro naar het oosten, een plaatsje genaamd Yendi. Dit is een ramp… we zitten achterin, veel te krap, knieën in mijn nek, zere kont en een dikke tas nog op mijn schoot. We kunnen geen kant meer op, Aan Joey’s kant kan het raam niet meer dicht, want zijn arm steekt eruit. Ongelooflijk dit! Helemaal gesloopt en opzoek naar een slaapplek. De chauf helpt ons en we hebben een fijn kamertje met kakkerlakken. Snel weg hier en op naar het Volta meer, plaatsje genaamd Hohoe. Onderweg zien we een trotro helemaal volgestampt met spullen op het dak en daar bovenop nog drie geiten!!! In Ghana is niets te gek. Ook staan we nog een uur stil omdat er een band lek is van de bus. Het wisselen is blijkbaar erg lastig. De logde die we uitgezocht hebben is echt heel mooi. Midden in de bergen, hangmatten, gezellige zitplaatsen, lekker eten en goede wijn. We kaarten weer de hele avond en hebben een prima kamertje met z’n drieën. Voorbereidend op de volgende ochtend hopen we goed te slapen, maar dat valt even vies tegen. Het is erg koud in de bergen, het matras is een plank en de kussens kun je geen kussens noemen, zo plat. We gaan namelijk een zware tocht doen om de Wli watervallen te zien. Eerst een gewoon pad tussen de bomen, later de berg op zonder trap of knap pad. We klimmen over boomwortels, stenen en houden ons vast aan slingertakken. Mega zwaar, twee uur heen en heel leuk.. dezelfde weg weer terug. De watervallen zijn een plaatje, maar ik ben helemaal kapot!

Half slapend, terug naar Accra om bij te komen van de trip. Mooie dingen gezien, veel natuur, open plekken en kleine dorpjes. Ook veel armoede, bedelaars en mensen met polio die bijna niet meer kunnen lopen.

Heel veel lol gehad met zijn drieën en balen er dan ook van dat we afscheid moeten nemen van Joey. Nog een week stage lopen en dan nog een week voor onze verslagen af te ronden. Even aan de bak en daar weer terug naar het koude Nederland.

Bedankt iedereen voor de leuke reacties elke keer en natuurlijk nog de ALLER BESTE WENSEN VOOR 2014!!!